school dingetjes?

Afgelopen dagen hebben ik weer wat donaties gekregen van mensen en hiermee hebben we weer wat dingetjes kunnen kopen voor de school en de kinderen. Onder andere bananen en ander eten, zeep om hun handen te wassen (vanaf volgende week is het iedere vrijdag hygiene les voor de kinderen, we willen ze samen leren dat het belangrijk is om je handen te wassen en je tanden te poetsen) en verf. We hadden het idee om de veel te saaie buitenmuur en bureautjes te gaan verven. We zijn donderdag begonnen met de buitenmuur en hebben deze vrijdagochtend afgemaakt, vrijdagmiddag hebben we de bureautjes gedaan en al zeg ik het zelf; stukken beter en vrolijker zo. :) Vrijdagochtend kregen de kinderen de banaantjes en wat waren ze vrolijk, ik denk dat ik nog nooit zoveel geluk heb gezien om een banaan.. zo mooi.❤️ Morgenochtend gaan we vroeg onderweg naar de watervallen en gaan we een koffietour en zelf koffie maken, benieuwd hoe dat gaat uitpakken... Zondag gaan we waarschijnlijk kanoën op Lake Duluti. Fijn weeekend

van alles wat

Mambo! Terug van weggeweest.. excuses moi. Mijn internet hier is verre van goed dus het duurt wat langer voor ik dingen kan delen. Zondag 14 juli vertrok ik naar mijn 2e plek, Madukani. Dit is ook de plek waar ik de rest van mijn tijd verblijf en ga werken. Maandag hadden we de oriëntatie dag, een tour door de stad, de marktjes en de grote supermarkt voor boodschappen. Dinsdag was het dan eindelijk zover, mijn eerste werkdag op de Flowers school. En dat was me er eentje. Van je eerste werkdag verwacht je meestal vrij weinig, beetje de kat uit de boom kijken, kijken hoe alles in zijn werk gaat. In afrika is dat wel anders. De docent dacht dat we het wel aankonden dus weg was ze. Stond ik daar voor een klas met 30 gillende kinderen van 4 jaar, tja en dan he? Zingen en dansen dan maar, gelijk de volle aandacht en wat vonden ze het leuk. De scholen hier zijn ontzettend chaotisch. Er is totaal geen structuur en docenten maken zelf veel fouten in dingen die ze kinderen leren. Ook worden de kinderen hier nog geslagen. De rest van de week was ontzettend leerzaam maar ook heel vermoeiend. “teacher teacher teacher”, van alle kanten word er aan je getrokken en ze willen allemaal je aandacht. Ik geniet wel zo erg van het lesgeven en de kinderen helpen met hun huiswerk. Het grootste deel van de kinderen is straatarm en komen uit een slechte omgeving, om te zien hoe gelukkig ze dan toch zijn en hoe blij ze zijn dat ze de kans krijgen om gratis naar school te kunnen is zo bijzonder. Woensdag was er geen geld voor eten voor de kinderen ( ze krijgen 2x op een dag eten op school omdat veel kinderen thuis niet te eten krijgen), dus ben ik samen met Annieck naar de supermarkt gegaan en hebben we broden en potten pindakaas gekocht en gesmeerd voor ze. Hoe gelukkig ze waren met een broodje pindakaas... Laat me toch maar weer nadenken over hoe blij we moeten zijn dat we in nederland zoveel hebben. De rest van de week was voornamelijk even wennen aan de nieuwe plek en aan het werken. Zaterdag zijn we naar de hot springs en watervallen geweest. Een trip van 2 uur over een hobbelig zandweggetje, de blauwe plekken waren het waard hoor.. Bavianen gezien en hele brutale apen die ons eten wilde stelen. Zondag was onze chill dag en zijn we lekker gaan zwemmen bij een hotel. Deze week was voornamelijk werken. Woensdag zijn we op een house visit geweest bij een kindje uit mijn klasje. Zo heftig om te zien, 1 kamer met 1 bed waar ze met zijn vijfen in moeten slapen, geen wc, geen douche en een inkomen van niet eens een euro per dag.. Ik vroeg aan de moeder of ze gelukkig was ondanks de situatie en ze antwoordde volmondig “ja natuurlijk, ik heb mijn kinderen en dat is alles wat ik nodig heb om gelukkig te zijn.” Zulke mooie mensen, het feit dat ze gewoon zo gelukkig zijn en niks hebben. Soms denk ik dat we daar in het westen heel veel van kunnen opsteken. Morgen ga ik eeeindelijk op safari. 3 dagen, 2 dagen Serengeti (yeeees) en 1 dag ngorogoro crater. Heel veel zin in. Ik hoop dat ik snel weer even wat kan laten horen, mijn internet doet zijn best, ;)

dag 1&2

DAG 1 Na een lange en nogal vermoeiende reis van in totaal 15 uur ben ik aangekomen in Monduli, de plek waar ik mijn eerste week zal verblijven.Internet heb ik nog niet dus ik schrijf dit in mijn schrift om het straks met internet over te typen. Toen ik aankwam wist ik heel even niet wat me overkwam, wat een totaal andere wereld en wat een armoede. Ik had en heb het er nog steeds erg zwaar mee en moet erg wennen. Ik verblijf in een huis met andere jongeren en gelukkig maak je snel vrienden hier dus alleen voel ik me niet. Over het huis gesproken.. Luxe is anders ;). We hebben een douche (die elektrische schokken geeft als je hem aanzet) en hij is ijskoud. Een wc, tja, buiten achter een houten bijna uitelkaar vallend deurtje. Vanmiddag heb ik samen met 2 andere jongeren even het “centrum” en een lokale markt bezocht, best indrukwekkend en bijzonder. Daarna zijn we terug gegaan en was het tijd voor diner. Chapati (een soort dikke wrap gemaakt van maismeel, water en ghee) met een soort aardappelen in botersaus. Typisch Tanzaniaans werd me verteld, mijn buik moest er echter een beetje aan wennen..? DAG 2 ik heb gelukkig wel prima geslapen, stond op rond half 6 ( dat is nog best wel laat voor tanzaniaanse begrippen) en ben daarna even een wandelingetje gaan maken in de “monduli mountains”, best mooi met de opkomende zon. Om 9 uur stond me een aardige klus te wachten, swahili les.. Ik heb 2 uur lang samen met de “swahili teacher” woordjes gestampt, zinnetjes geoefend en zelfs een liedje in swahili gezongen. Rond een uur of 11 besloot ik maar eens een internetbundel te kopen, in de hoop dat ik snel even wat kon laten horen. “snel” kennen ze in tanzania niet. Alles gaat op extreem slakkentempo zonder enige vorm van stress, soms heel fijn, soms ook helemaal niet. Nadat ik eindelijk internet had ben ik samen met Archi ( een spanjaard uit het huis) naar Arusha gegaan met de dalah dalah, als ik je iets afraad is het de dalah dalah, of uberhaupt rijden in tanzania. Ik stop hier even anders wordt mijn verhaal zo lang, er komt snel meer xxx

Voorbereidingscursus

Vandaag de voorbereidingstrainig gehad. Heel leerzaam en zo leuk om andere vrijwilligers te ontmoeten en verhalen te delen. Heel fijn om van anderen te horen dat ze dezelfde vragen hebben en met dezelfde angsten/zenuwen zitten. Sta je er toch niet helemaal alleen voor. ?